Ik volg al een tijdje een zekere blog. Ik heb haar (of de blog in alle geval) leren kennen via Facebook.
Haar blog heeft, Anke schrijft het neer. Ze schrijft over bodyshaming en alledaagse dingen, maar het is vooral het eerste dat me interesseert. Bodyshaming.
Het gebeurt elke dag, overal ter wereld en dus ook met mij. Nu je had het hierboven waarschijnlijk al gelezen. “Exited !!” Maar waarom? dat is de vraag natuurlijk. 😉
Wel ik zal je niet langer in spanning laten. Anke, van Anke schrijft het neer, is bezig met een boek te schrijven. Haar boek heet Dik. Lelijk. Wijf. en het gaat over? jawel Bodyshaming.
Maar dat is niet het exiting news dat ik wilde vertellen. Nee wat ik wilde vertellen is iets dat ik niet verwacht had en plots impulsief gedaan heb zodat ik geen tijd kreeg om te beseffen dat ik daadwerkelijk op send gedrukt had.
Het begon een aantal dagen geleden, ik was zoals gewoonlijk nog even aan het rondneuzen op Facebook alvorens te gaan slapen. Plots zag ik een nieuwe post van Anke:
Ik voelde me direct aangesproken en besloot zonder aarzelen een tekst te schrijven, in de hoop om haar en vele anderen te inspireren.
De tekst die ik geschreven heb is de volgende.
Elke dag is weer een strijd. Met mezelf, de kleerkast en like always de starende blikken. Ze branden op mijn huid en spoken door mijn hoofd… En ik weet dat die blikken er vaak niet eens zijn. Ik zeg het 5 keer 10 keer 100 keer in mezelf: “die blikken zijn niet echt, je beeld het je in..” Maar zelfs dat werkt niet. Ik schaam me voor hoe ik wandel, hoe ik in de klas zit verstopt achter mijn computer scherm en durf niet kijken naar de persoon die na lang aarzelen besluit om naast me te komen zitten. En 1 van de ergste dingen die ik veel te veel hoor is: ipv dieten is het belangrijker om gewoon gezond te eten. En ik weet dat niemand me gelooft maar ik eet gezond, dag in dag uit. Dan heb ik zin op te roepen: “ik hou van groenten!! Dus laat mij gerust.” Het liefst van zou ik dan in een hoekje kruipen, alleen, met mijn gedachten… Wanneer ik eens zin heb in een giant, ga ik naar de quick maar zodra ik er ben voel ik me al schuldig en denk ik aan de gedachten van de mensen rondom mij. Al zijn het niet altijd enkel gedachten, soms zijn het harde woorden… “Vaste klant zeker?” Ik hoor het nog alsof het gisteren gebeurt is, maar in werkelijkheid is het al meer dan een jaar geleden. Ik doe mijn best en ben al 10kg afgevallen maar zelfs dan zien de mensen alleen wat ze nu zien en niet verder… Er zijn goeie dagen en slechte dagen, al zijn het de slechte en trieste gedachten die meestal blijven hangen. Een laag zelfbeeld hebben is nu eenmaal lastig en zal niet van de ene op de andere dag veranderen. Daarom leef ik nu als een konijn en loop ik met mijn nieuwe nike’s mijn nieuwe leven tegemoet.
Het is moeilijk om zoiets te schrijven maar het is nog moeilijker om het te laten lezen door iemand. En al zeker als het een persoon is die je goed kent. Je probeert je sterk te houden naar anderen toe maar diep van binnen slokt het je op. Ik dacht altijd dat ik gelukkig was tot op het moment dat mijn mama, uiteraard midden in een chique restaurant, exact die vraag stelde waar ik voordien nooit bang voor was geweest. Mijn antwoord was dan ook heel duidelijk, ik begon midden in het restaurant luidop te snikken. Ik kon geen antwoord geven omdat ik zelf niet wist wat ik kon zeggen. 1 ding ben ik wel zeker, ik ben niet ongelukkig.
Ik wil gelukkig zijn, en ik wil mezelf graag zien maar het is moeilijk. Je kijkt in de spiegel en je ziet een persoon staan waar anderen van walgen.
Deze week zat ik dan ook weer in een diepe put, en dit door 3 jongens die nog niet eens tot aan mijn middel komen. Ik was zelfzeker gaan joggen samen met mijn vriend Thomas.
Thomas liep een eindje voor mij waardoor hij niet kon “ingrijpen” wanneer ik het nodig had. Ik begin bij het begin.
Thomas woont in Sint-Job vlakbij het Anti-Tank kanaal, wat betekent dat je op regelmatige basis een bunker passeert.
Bij gebrek aan speeltuigen, vinden de meeste kinderen het amusant en stoer om op die bunkers te klimmen.
Thomas en ik lopen steeds dezelfde ronde van 2,5km, zo kan ik mijn vooruitgang goed bijhouden.
Na 1km passeren we een bunker met 3 “stoere” (dat denken zij althans) kinderen. Thomas is al een eind verder wanneer ik de bunker passeer. 1 van de jongens begint te roepen: “alé, komaan! sneller lopen! Ge moet wel lopen eh in plaats van wandelen!.”
Tot zover geen problemen maar de genadeslag moest nog komen.
Het messteek zo groot als het zwaard Excalibur, zo voelde het. De laatste kreet van hun leider: “Ze zou beter op dieet gaan! Dik wijf!!”
Ik was kapot, het deed zo’n pijn dat ik niets anders kon dan te beginnen huilen. Ik ben doorgelopen omdat ik niet wou dat die jongens me zouden zien stappen. Ik beet door ook al wou ik liever in een hoekje kruipen, ergens waar niemand me zou vinden.
Toen thomas zag dat ik een heel stuk achter was, besloot hij terug te keren. Hij zag me huilen en vroeg wat er aan de hand was. Hij kon het zelf ook niet bevatten dat die jongens, die snotapen zoiets zeiden. Hij liep terug hij zou ze een lesje leren, die kinderen zouden nooit nog zoiets durven zeggen.
Maar dat wou ik niet, ik riep dat het niet nodig was en dat het toch niets zou uithalen. Zijn volgende plan? De politie bellen, je mag niet lastig gevallen worden op straat. Ja ok daar heb je gelijk in maar in dit geval denk ik dat de politie er zich niets van zou aantrekken. Ze zouden waarschijnlijk dezelfde mening delen als die 3 snotters en zoveel anderen in de wereld.
We besloten niets te doen en gewoon verder te stappen naar zijn thuis. Al snikkend kwam ik aan met 2 vol gesnotterde zakdoeken. Mijn vriend zijn ouders vroegen wat er gebeurd was en hebben dan ook weer alles uitgelegd.
Wat er die dag weer gebeurde was verschrikkelijk maar het heeft me er wel toe gezet om de dag erna naar de dokter te gaan en bloed te laten trekken. Ik ben nu al bijna 4 maanden op dieet en 3 keer per week aan het joggen, en ik val niets af… Nu is het nog wachten op de resultaten maar ook de dokter zei dat dit verder onderzocht moest worden dus heb ik er wel goed aan gedaan om langs te gaan.
Nu ben ik aan het denken om een personal coach te nemen. Iemand met wie ik ga sporten en die niet alleen cardio maar ook krachtoefeningen doet zodat ik die jongens de volgende keer zelf onder handen kan nemen 😉
Dieten, sporten,… moet je voor jezelf doen, niet voor iemand anders. En dat klopt maar aan de andere kant moet je het juist voor iemand anders doen om er zelf resultaten uit te halen. Ik wil afvallen en sportief zijn voor mezelf omdat het gezonder is maar vooral omdat ik het pesten en aangestaard worden beu ben. Ik wil weg kunnen gaan en spontaan vrienden kunnen maken. Ik wil uitgaan zonder me ongemakkelijk te voelen in het jurkje dat ik draag.
Ik zou mijn eindstage dolgraag in Amerika doen, maar anderzijds heb ik schrik om heel de tijd alleen te zitten. Maar stiekem droom ik ervan dat alles daar beter is, dat het gras groener is in de VS en dat ik er veel vrienden maak en een job aangeboden krijg. Zodat ik aan alles kan ontsnappen en een nieuw leven kan opstarten. Maar dat is maar een droom, die heel misschien werkelijkheid kan worden. Maar tegelijkertijd wil ik mijn vriend en familie niet achterlaten. Ik zou ze dan allemaal willen meenemen naar mijn nieuw en gelukkig leven.
Ik kijk veel Amerikaanse series en als ik de scholen, prom’s,… zie, wordt ik jaloers. Het lijkt me daar echt leuk en ik hoop in September naar New York te kunnen gaan. Om de stad te leren kennen en de Amerikaanse sfeer op te snuiven, wie weet zegt het me totaal niets en wil ik mijn stage ergens totaal anders doen en misschien vind ik het zo leuk dat ik niet meer wil vertrekken en daar wil blijven. Who knows?
Er zijn veel dingen die ik in mijn leven wil doen maar ik ben vrij zeker dat ik, om alles te kunnen doen, eerst de eurmillions moet winnen 😉
Enkele zaken die op mijn verlanglijst staan?
- Op reis gaan naar Hawaï
- BBQ’en in Amerika
- Rondtrekken in Amerika
- Op reis gaan naar Cuba
- Gaan shoppen in een hele dure winkel
- Alle Disney parken bezoeken
- Linedansen in Texas
- 100 aandelen bezitten van Disneyland Parijs
- Louboutins kopen
- Op reis gaan naar Canada
- Rome bezoeken
En zo zijn er nog heel veel dingen die ik zou willen doen. Jammer genoeg kost alles veel geld.
Het eerste dat ik hoop af te kruisen is een trip naar New York. Ik heb alles al gepland met mijn vriend, we wachten enkel nog op een bevestiging van ons vakantiewerk en alles kan geboekt worden.
Hoe gaat onze reis eruit zien?
We gaan gedurende 11 dagen zodat we alles kunnen zien en doen wat ons hartje begeert.
onze planning:
Dag 1
- supermarket (typische amerikaanse dingen kopen)
- Gotham west market ==> Foodmarket
- Manhatten mall ==> Shoppen, shoppen en nog eens shoppen!!
Dag 2
- Empire state building (awesome view)
- Central park (yoga in het park?)
- Times square (must see)
- Book mormon ’s avonds (geschreven door de makers van South Park en liedjes door de componisten van Frozen = kan niet anders dan super zijn)
Dag 3
- Fifth avenue (dure winkels maar wel must visit)
- Cinema (met super comfy zetels, speciale snacks en een nieuwe film)
Dag 4
- Statue of liberty / ellis island (what else?)
- Brooklyn bridge
- Ground zero
Dag 5
- Washington square park
- Chelsea market ==> Foodmarket
Dag 6
- Brooklyn zoo (Beter dan die in Central Station, or so they say)
- Central station
Dag 7
- Coney island, Strand + kermis + lekker gaan eten = een dag pure ontspanning
We hebben voorlopig maar 7 dagen ingepland, maar deze planning staat uiteraard niet volledig vast. De andere 4 dagen hebben we vrij gehouden omdat we misschien op andere dagen niet genoeg tijd om alles te doen en omdat we sommige dingen misschien opnieuw willen doen.
Onze trip zit vol met leuke dingen die ik en mijn vriend beiden willen doen. Ik hoop dat we er dit jaar geraken en anders zal het voor een andere keer zijn. Ik heb alvast werk gevonden, alé eigenlijk 3 verschillende jobs 😉 3 weken bij Media Markt, aan de kassa werken bij de Carrefour en af en toe opdienen in een restaurant bij mij in de buurt. Mijn vriend daarentegen wacht nog steeds op antwoord.
Eén heel belangrijke tip? Begin op tijd te zoeken naar werk! Als je bij 1 ding solliciteert en uiteindelijk gaat dit niet door, is het te laat om iets anders te vinden. Zet dus niet al je geld in op 1 paard 😉
Doelen zijn heel belangrijk in het leven. Je kijkt ergens naar uit waardoor de minder leuke dingen sneller vooruit gaan. Ook dromen hebben dit effect. Door over een bepaalde reis, job of zelfs een eigen zaak te dromen zal je beter je best doen om dit te verwezenlijken. En iets doen wat je graag doet, zorgt er ook voor dat je het langer volhoud. Want zeg nu zelf vakantie hebben is leuker dan werken.
Soms probeer ik stil te staan bij de dingen die ik al heb bereikt en de dingen die ik nog wil bereiken. En om eerlijk te zijn, er is 1 ding waar ik enorm veel spijt van heb. Iets dat ik nu niet meer kan doen of toch niet helemaal.
In het zesde middelbaar was ik aan het twijfelen om een jaar naar het buitenland te gaan om te studeren. Ik heb dit plan uiteindelijk niet doorgezet en heb ook niet verder naar info gezocht. Maar nu, 3 jaar later, heb ik daar enorm veel spijt van. Ik ben nu wel van plan om mijn eindstage in het buitenland te doen waardoor ik dit toch nog gedeeltelijk meemaak. Maar een echte Amerikaanse prom of bij een Amerikaanse studentenclub horen zal nooit meer lukken. En dat vind ik best jammer.
Uiteraard zijn er ergere dingen in het leven dan niet naar het buitenland gaan, en ik ben dan ook heel dankbaar dat ik die kansen wel krijg. Soms twijfel ik of ik mijn stage wel in de VS zou doen, maar ik ben 100 procent zeker dat ik spijt zal krijgen, moest ik dit niet doen.
Dromen…
Vorig jaar heb ik een slogan voor mezelf gemaakt,of het een originele is weet ik niet maar zolang hij bij mij past, zal ik hem gebruiken.
Think it. Dream it. Do it.
Dit past perfect bij mijn leven en ook bij mijn beweegredenen om te diëten. Ik wou mijn leven veranderen en wou afvallen, en heb besloten om er iets aan te doen. Think it. Dream it. Do it.
Ik ben nog maar 22 jaar en ben dus nog jong. Dromen is wat ons kneed tot wie we zijn. Als je stopt met dromen, stop je met leven, althans zo zie ik het ongeveer. Je hebt iets nodig om voor te werken. Zoals wij nu ons best doen om een job te vinden om onze droomreis te kunnen maken.
Ik hoop dat ook jij iets hebt om van te dromen, en anders raad ik je aan om er eens bij stil te staan.
xXx
And don’t forget to think it, dream it and the most important thing of all. Do it!
E.