Een happy meal hoort een goed gevoel te geven. Een happy feeling. Toch slaagt Quick daar niet in, bij althans niet.
Zoals elke normaal mens, heb ook ik weleens zin in een lekkere giant, of een gewone cheeseburger. Alleen komt er bij veel meer kijken dan alleen binnenwandelen, bestellen, eten en naar huis.
Naar de Quick gaan is een strijd met mezelf, mijn gedachten en de mensen rondom mij. De vooroordelen verschijnen als tekstballonnen boven de mensen hun hoofd. “Vaste klant zeker?” “Heeft ze nog niet genoeg gegeten?” “Die zal wel een extra large menu nodig hebben.” En nog veel meer.
Er zullen altijd mensen zijn die zulke zaken in hun hoofd hebben maar de meeste hebben me waarschijnlijk nog niet eens gezien. Toch vind ik het moeilijk, ik ga naar binnen met een slecht gevoel, met de angst dat er misschien een opmerking zal gegeven worden, maar in feite ben ikzelf de schuldige. Ik ga ervan uit dat mensen zo denken en zolang ik daarvan overtuigd ben zal ik ook niets anders uitstralen.
Volgende keer dat ik naar de Quick ga, ga ik proberen om die gedachten te bannen en alleen positieve dingen te denken.
En misschien wordt mijn meal dan terug een happy one.
xXx
E.